|
In het boek wordt per hoofdstuk een ‘boze' gedachte besproken aan de hand van een citaat. Gekeken wordt naar de herkomst van de gedachte en hoe er mee om te gaan. Hieronder de citaten met een korte omschrijving van de inhoud van het betreffende hoofdstuk. |
Ik ben een boze stiefmoeder.
Pas had ik weer gedonder met mijn stiefzoon, Eric. Later op die dag hoorde ik over een ongeluk waarbij een jongetje van zijn leeftijd omgekomen was. Was het Eric maar geweest, schoot in een flits door m’n hoofd. En eerlijk gezegd denk ik er weleens vaker aan hoe heerlijk het zou zijn als hij ‘van de aardbodem zou verdwijnen’. Daar voel ik me schuldig over, en ik ben bang dat het met die gedachten nooit gaat lukken met ons stiefgezin.
Door haar eigen vooroordelen en die van de buitenwereld heeft de stiefmoeder vaak het gevoel dat ze inderdaad die boze stiefmoeder uit de sprookjes is.
Kon ik je bloed maar drinken
Ik betrap mezelf er weleens op dat ik meer van m’n eigen kinderen kan hebben dan van mijn stiefkinderen. En ik heb wel eens nare dromen dat ik in een gevaarlijke situatie zou moeten kiezen welke kinderen ik zou redden: mijn biologische of mijn stiefkinderen. Ik twijfel dan geen moment – en daar voel ik me erg slecht over.
Een hoofdstuk over bloedbanden en wat er gebeurt als die er niet zijn.
Zeg eens dank je wel!
Ik vind mijn stiefkinderen zo verwend. Ik sloof me uit voor ze, ik kook de heerlijkste gerechten als ze er zijn, ik breng ze in de weekenden naar hun sportactiviteiten. Maar ze laten me nooit merken dat ze het waarderen. Het lijkt wel alsof ze het vanzelfsprekend vinden!
Een ondankbare taak, stiefmoeder zijn.
Waarom doe je dat toch?
Al sinds ik mijn stiefdochtertje ken, sinds haar vierde ongeveer, heb ik het idee dat haar gedrag niet helemaal normaal is. Door omstandigheden is ze nu bij ons komen wonen, en haar gedrag is voor mij nu echt onbegrijpelijk en onacceptabel. Ik heb me erin verdiept en heb het idee dat ze een gedragsstoornis heeft. Maar mijn man wil er niets van weten, hij blijft zeggen dat het door de moeilijke gezinssituatie komt en vindt dat ik overdrijf.
Stiefmoeders kennen en begrijpen hun biologische kinderen vaak helemaal. Stiefkinderen zijn juist als vreemden voor ze. En wat gebeurt er als het stiefkind een gedragsprobleem heeft?
In jouw cultuur?!
De kinderen van mijn vriend lijken mij helemaal te accepteren. Eigenlijk heb ik nooit een probleem met ze. Van vriendinnen hoor ik weleens uitspraken als:’Je hebt niets over mij te zeggen, want je bent toch mijn moeder niet.’ Dat hebben ze tegen mij nog nooit gezegd. Ik krijg heel weinig weerstand en ze zijn beleefd en aardig. Maar eigenlijk weet ik niet wat er in ze omgaat en daar voel ik me soms erg ongemakkelijk bij.
Er zijn steeds meer interculturele relaties in Nederland. Stiefmoeder zijn in een intercultureel gezin is misschien wel extra zwaar. Wat komt daar nog allemaal bij kijken?
Wat doe ik toch fout?
Voor mijn gevoel heb ik alles gedaan wat ik kon en toch loopt het iedere keer weer fout. Ik weet niet meer wat ik verder nog kan doen, ik ben ten einde raad.
Veel stiefmoeders hebben het gevoel dat problemen in het gezin door haar komen. Of op z'n minst: dat zij ze zou kunnen oplossen.
Mijn prins op het grijze paard
Wij hebben net samen een dochtertje gekregen, maar ik kan er nauwelijks van genieten omdat ik ook alsmaar op mijn stiefkinderen van drie en vijf moet letten. Ik wil zo graag even met z’n drietjes zijn!
Wie droomde er niet van haar prins op het witte paard? Een man met kinderen is een heel ander verhaal.
Wij zijn de baas!
De kinderen lopen altijd op hun schoenen door het hele huis. Ik zou graag zien dat ze die bij de voordeur uitdoen en op sokken of pantoffels verdergaan. Wel zo schoon. Mijn man is het er eigenlijk wel mee eens, en hij belooft altijd dat hij er wat van zal zeggen, maar dat heeft hij nog steeds niet gedaan.
Stiefmoeders weten, door de complexe situatie, vaak niet hoe ze regels kunnen stellen in hun eigen huis.
Ik had jou ook liever niet gekend
Ik moet altijd maar begrip hebben voor de kinderen, maar ik ben ook maar een mens! Ik merk dat ze me het liefst niet in hun leven zouden hebben en dat voelt heel vervelend. Maar eigenlijk voel ik hetzelfde over hen. Ik háát ze soms en denk af en toe: bestonden ze maar niet. Maar dan schaam ik me weer zo…
Sommige kinderen haten hun stiefmoeder. Daar hoeven ze niet eens geheimzinnig over te doen. Maar hoe zit dat als een stiefmoeder haar stiefkind(eren) niet zo leuk vindt?
Waar is hier de nooduitgang?
Mijn stiefdochter woonde bij ons, maar het ging niet goed. Ze is voor een tijdje teruggegaan naar haar moeder, maar die kan haar door omstandigheden niet blijvend in huis nemen. Ik heb daar begrip voor en ik zie de ‘herkansing’ positief tegemoet. Maar ik heb wel tegen mijn man gezegd dat ik eerst wil weten wat er gebeurt als het weer fout loopt. Hij vindt dat ik daarmee aangeef dat ik het al bij voorbaat heb opgegeven.
En wat als het echt niet meer gaat?
'Je wist toch waar je aan begon?...'
Ik durf met bijna niemand over de problemen in ons gezin te praten. Negen van de tien keer volgt er een opmerking als: ‘Je wist toch waar je aan begon?’ En daar heb ik weinig op terug te zeggen want dat is natuurlijk zo.
Een hoofdstuk over het onbegrip en foute opmerkingen uit de omgeving van de stiefmoeder.
.... en andere foute opmerkingen.
Mijn allerbeste vriendin ontmoette laatst mijn stiefdochter op een feestje. Ze was heel enthousiast over haar. Dat voelde alsof mijn vriendin mij verraadde.
Opmerkingen van mensen die je na aan het hart liggen, komen extra hard aan, en kunnen zelfs relaties beschadigen.
Boos op God
Ik vind dat mijn man de situatie maar moet oplossen. Híj heeft er immers voor gezorgd dat alles zo gelopen is, híj is eerder getrouwd geweest en híj brengt die kinderen mee, niet ik!
Een ongelukkige stiefmoeder voelt veel boosheid. Maar op wie is ze eigenlijk boos?
Doe niet alsof je thuis bent
Mijn stiefzoontje noemt me tegenover iedereen ‘mijn moeder’ en tegen mij zegt hij ‘mam’. En alhoewel ik erg gek op hem ben, voelt het voor mij nog altijd raar om het over ‘mijn zoon’ te hebben. Zelf denk ik dat het vooral veel uitmaakt dat hij van mijn veertigjarige leven nog ‘maar’ vijf jaar bij mij is, terwijl dat van zijn tienjarige leven de helft is. Voor mij IS hij gewoon mijn zoon niet.
Stiefmoeders worden geacht een thuis te bieden aan hun stiefkinderen. Dat is niet makkelijk.
Ik ben je moeder niet!
Ik heb het idee dat ik er al het mogelijke aan doe de perfecte moeder voor mijn stiefkinderen te zijn. Toch hebben ze het heel vaak over hun moeder en hoe zij bepaalde dingen doet, en dat doet pijn.
Is een stiefmoeder wel een moeder?
Wat hebben zij toch met elkaar?
Toen we al volop in de moeilijkheden zaten gingen we met z’n allen uit eten. Mijn stiefdochter zat met een vreselijk chagrijnig hoofd aan tafel. Mijn man probeerde de spanning te doorbreken en noemde haar ‘mijn mooie prinsesje’. Ik wist niet wat ik hoorde! Ze had de weken daaraan voorafgaand constant de sfeer in huis verziekt. En daar zat ze weer met haar ontevreden gezicht. ‘Vervelend mokkel’ had beter gepast.
Een hoofdstuk over de speciale band tussen vaders en dochters en hoe deze band voor extra problemen kan zorgen in een stiefgezin.
Wat jouw kind krijgt, krijgt het mijne niet
Mijn stiefdochter zit op pianoles. Onze dochter wil dat ook, maar doordat we zoveel alimentatie moeten betalen, kan dat niet.
Hard werken en hoge alimentatie moeten betalen, hoe voelen dat soort dingen?
Verrassing!
Ik was al drie weken ontzettend verliefd op mijn huidige man toen hij me vertelde dat hij al kinderen had uit een vorig huwelijk. Ik had toen het gevoel mijn verliefdheid niet meer te kunnen stoppen en kan er eigenlijk nog altijd boos over worden, zeker als er problemen in het gezin zijn. ‘Deep-down’ heb ik nog altijd het gevoel dat hij geen verwachtingen van mij mag hebben en dat alles wat ik voor de kinderen doe, meegenomen is. En als er problemen zijn, vind ik, net zo deep-down, dat hij degene is die mij tegemoet moet komen.
Sommige mannen vertellen niet gelijk dat ze al kinderen uit een eerdere relatie hebben. Wat is de impact van zo'n verrassing op het stiefgezin?
Als je niet leuk bent haat ik je!
Mijn stiefdochter heeft zich van het begin af aan heel dwars en vervelend opgesteld. Nu is ze zeventien en steelt ze van me. Ik heb tegen mijn man gezegd dat de maat vol is; wat mij betreft is ze niet meer welkom in ons huis.
Over voorwaardelijke liefde.
Wij zijn wel aardig!
De ex van mijn man is er niet vies van allerlei rare verhalen over ons, maar vooral over mijn man rond te strooien. En dan komen zijn kinderen soms bij mij om die verhalen te verifiëren! Ze hebben kennelijk in de gaten dat ik niet op zo’n manier over andere mensen praat en hechten meer waarde aan mijn woord dan aan dat van hun moeder!
Wat gebeurt er als de biologische moeder van de stiefkinderen aan het stoken slaat?
Jouw kind, mijn kind. Ons kind?
Wij kunnen zelf geen kinderen krijgen. Mijn man probeert me te troosten door te zeggen dat hij precies weet wat ik voel, hij wil immers ook graag kinderen met mij. Maar dat helpt me niet. Hij hééft al kinderen.
Een hoofdstuk over verschillende gezinssamenstellingen en over een ongewenst-kinderloze stiefmoeder.
Leven wij nog lang en gelukkig?
Een hoofdstuk met de nadruk op de rol van de man van de stiefmoeder, de biologische vader van de stiefkinderen. Als hij alleen dit hoofdstukje even leest…
Boekje gelezen? Dan zou het leuk zijn als je hier een reactie achter wilt laten.
website maken